الگوی کنش سیاسی ترامپ در دوره دوم ریاست‌جمهوری و امکان‌های راهبردی جمهوری اسلامی ایران برای مقابله با آن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشجوی دکتری علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبائی (ره)، تهران، ایران.

چکیده

این پژوهش به بررسی سیاست فشار حداکثری در دوره دوم ریاست‌جمهوری ترامپ و امکان‌های راهبردی ج.ا.ایران در مواجهه با این سیاست می‌پردازد. در این راستا با بهره‌گیری توأمان از نظریه روان شناختی «شخصیت ریاست جمهوری» جیمز باربر  و نظریه رئالیسم تدافعی، ازیک‌طرف به بررسی شخصیت و تبیین روان‌شناختی ویژگی‌های رفتار سیاسی دونالد ترامپ و تأثیر آن‌ بر تصمیم‌گیری سیاست خارجی ایالات متحده تحت ریاست‌جمهوری ترامپ پرداخته و از طرف دیگر امکان‌های ج.ا.ایران را برای حفظ و ارتقای سطح مواجهه با فشارهای خارجی بررسی می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه ج.ا.ایران ممکن است با اتخاذ راهبردهای داخلی و خارجی، به تهدیدات ناشی از سیاست‌های فشار حداکثری ترامپ پاسخ دهد؟ در پاسخ به این سؤال پژوهش حاضر به این نتایج دست یافت که بازدارندگی هسته‌ای صلح‌آمیز همراه با تقویت انسجام درونی، بسیج سیاسی معطوف به کاهش وابستگی نامساعد اقتصادی به خارج از کشور از یک سو و سپس مدیریت هوشمند روابط منطقه‌ای، حفظ و ارتقای سطح و تضمین روابط اقتصادی با سایر بازیگران رقیب امریکا، امکان بالقوه مواجهه مؤثر با سیاست‌های فشار حداکثری را فراهم می‌آورد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

"Trump’s Political Action Pattern in His Second Presidential Term and Strategic Options for the Islamic Republic of Iran to Counter It"

نویسنده [English]

  • mohamad abdolkhani
PhD student in Political Science, Allameh Tabatabaei University, Tehran, Iran.
چکیده [English]

This study examines the policy of maximum pressure during Donald Trump's second term as President and Iran's potential responses to this policy. Utilizing a combined theoretical framework of James Barber's Theory of Presidential Character and defensive realism, it investigates how American policymakers' knowledge and perceptions shape U.S. political decision-making under Trump's presidency. On the other hand, it explores Iran's possibilities for maintaining and enhancing its level of engagement with external pressures. The study demonstrates how Iran might respond to the threats posed by Trump's maximum-pressure policies by adopting internal and external strategies. In response to this central research question, the study concludes that peaceful nuclear deterrence, coupled with enhanced internal cohesion, political mobilization aimed at reducing adverse economic dependence on external factors, and intelligent management of regional relations, can ensure the preservation, enhancement, and guarantee of economic relations with other actors rivaling the U.S., thereby providing a potential effective countermeasure to maximum pressure policies.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Foreign Policy
  • Iran
  • Trump
  • Defensive Realism
  • The Presidential Character
دوره 5، شماره 1 - شماره پیاپی 17
شماره پیاپی 17 - بهار 1404
تیر 1404
  • تاریخ دریافت: 16 اسفند 1403
  • تاریخ بازنگری: 09 خرداد 1404
  • تاریخ پذیرش: 19 خرداد 1404
  • تاریخ انتشار: 01 تیر 1404