بررسی دیپلماسی فرهنگی چین در برابر آمریکای در حال افول

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار و رئیس مرکز پژوهشی آسیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران

2 دانشیار گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران

3 مدرس و پژوهشگر پسادکتری روابط بین الملل دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

چکیده

دیپلماسی فرهنگی به عنوان یکی از ابزارهای تحقق قدرت نرم کشورها، از مقولاتی است که امروز مورد توجه بسیاری از بازیگران نظام بین‏الملل قرار دارد. در همین ارتباط دیپلماسی فرهنگی به عنوان یک راهبرد، نه تنها امری در خدمت تامین منافع سیاسی و اقتصادی کشور چین که از حیثی مهم‌تر به مثابه عاملی شکل‏ دهنده به تصویر بین‏‌المللی این کشور در دوران جدید است. پژوهش حاضر از منظر یاد شده بر ارائه تصویری از نگاه چینی به آینده جهان و نوع راهبردهای فرهنگی این قدرت جهانی متمرکز است. این نوشتار به عنوان یک تحقیق توسعه‌‏ای مبتنی بر رویکرد توصیفی- تحلیلی و روش اسنادی و با استفاده از ابزار و داده‏‌های کتابخانه‌‏ای در پی پاسخگویی به این سؤال بر می‏‌آید که: آیا با تحلیل مختصات راهبردی دیپلماسی فرهنگی چین، می‌‏توان به این نتیجه دست یافت که پکن راهبرد رویارویی فرهنگی با آمریکای رو به افول را در دستور کار خویش قرار داده است؟ نتایج مقاله حاکی از آن است که نگاه چین به مساله افول آمریکا با قرائت عمومی از این موضوع متفاوت است و چینیان جهان آینده را در فضایی چندقطبی تصویر می‌‏کنند که آمریکا در آن به عنوان یکی از قطب‏‌های تأثیرگذار به ایفای نقش می‏‌پردازد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The research on Chinese Cultural Diplomacy: China's rise or America's decline?

نویسندگان [English]

  • Hamed Vafaei 1
  • Mehdi zolfaghari 2
  • Hamid Ahmadinejad 3
1 Faculty of Foreign Languages and Literature
2 Associate Professor, Department of Political Science and International Relations, Faculty of Literature and Humanities, Lorestan University, Khorramabad
3 Lecturer and postdoctoral researcher of international relations at Kharazmi University
چکیده [English]

cultural diplomacy as a one of the soft power tools is the topic that is considered by many actors in the international system. Considering the US special focus on China as the "first strategic threat" and Beijing's special attention to Washington as the "first priority in its foreign policy", the study on the dimensions of China's cultural diplomacy with the US and the evolution of China's foreign policy in this issue, dimensions It deciphers an important aspect of the Chinese worldview in the context of soft war. at present, the cultural diplomacy as a mean of strategy not only to serve the political and economic and so on series of traditional diplomacy, more importantly , its charged with shaping the history of china's international image in the new period. This study can also provide a picture of China's view of the future of the world and the type of cultural strategies of this world power.

کلیدواژه‌ها [English]

  • China
  • cultural diplomacy
  • America
  • soft power

Smiley face

مراجع

منابع
ارغوانی پیرسلامی، فریبرز و کریمیان، سجاد. (1400). پاسخ ژئوکالچر به تصور تهدید؛ واکاوی نقش مؤسسه کنفوسیوس در سیاست خارجی چین. فصلنامه سیاست جهانی، 10(3)، 154-115.
برازجانی، مریم و همکاران. (1395). کارویژه دیپلماسی عمومی در تغییر وجهه بین‏المللی چین. پژوهش‏نامه ایرانی سیاست بین‏الملل، 4(2)، 26-1.
رنجکش، محمد جواد و برناه، فرزانه. (1397). جایگاه سازمان­های بین‏المللی در سازوکار موازنه نرم عصرپساجنگ سرد. پژوهش‏های روابط بین‏الملل، 8(4)، 64-39.
رنجکش، محمدجواد. (1395). دیپلماسی فرهنگی آمریکا در قبال چین. پژوهش‏نامه ایرانی سیاست بین‏الملل، 4(2)، 54-27.
شریعتی، شهروز و موسوی، سیده سارا. (1400). کنفسیوس‏گرایی و دکترین سیاست خارجی چین. فصلنامه تحقیقات سیاسی و بین‏المللی، 13(49): 20-1.
عبداللهیان، مه‏سیما. (1401). سیاست خارجی چین در حوزۀ فرهنگ. در: پژوهشکده سیاست گذاری دانشگاه شریف، قابل دسترس:
https://spri.sharif.ir/sources/china-s-foreign-policy-in-the-field-of-culture11.
کاوه پیشقدم، محمدکاظم و همکاران. (1399). دیپلماسی فرهنگی و جایگاه آن در سیاست خارجی کشورها. فصلنامه دانش‏نامه علوم سیاسی، 1(1)، 48-19.
نریمانی، گلناز و همکاران. (1397). تحلیلی بر راهبردها و ابزارهای تحکیم و گسترش قدرت نرم چین. فصلنامه مطالعات روابط بین‏الملل، 11(43)، 202-165.
وفایی، حامد. (1399). چین چگونه از سد تحریم‏های آمریکا گذشت؟. گاهنامه مطالعات جهان، 1(1)، 11-1.
وفایی، حامد. (1400). بررسی سیر تطور رفتار پکن در چهار دوره دیپلماسی سازمان‌های بین‌المللی چین و نتایج آن. فصلنامه سازمان‏های بین‏المللی، 4(4)، 565-545.
Becard, Danielly and Menechelli, Paulo. (2019). Chinese Cultural Diplomacy: instruments in China’s Strategy for International Insertion in the 21st Century, Revista Brasileira de Política Internacional, 62(1): 1-20.
CCTV. (2012). 美国已成全球设立孔子学院及孔子课堂最多国家,
http://news.cntv.cn/20120418/114870.shtml.
Hartig, F. (2016). How China Understands Public Diplomacy: The Importance of National Image for National Interests, International Studies Review, 18(4): 655–680.
JR Biden Jr. (2021). Interim National Security Strategic Guidance,
https://www.whitehouse.gov/wp-content/uploads/2021/03/NSC-1v2.pdf.
Kong, L. (2019). Exploring China’s Soft Power: Manifestations of the Chinese Dream in Contemporary Practices of Cultural Diplomacy, PhD Thesis, United Kingdom: University of York.
Larionova, M. (2020). Conceptualizing Soft Balancing Beyond Cold War, Central European Journal of International and Security Studies, 14(3): 65–91.
Nassaji, H. (2015). Qualitative and descriptive research: Data type versus data analysis, Language Teaching Research, 19(2): 129-132.
Pape, R.A. (2005). Soft Balancing against the United States, International Security, 30(1): 7-45.
Straits T. (2021). Chinese blockbuster The Battle At Lake Changjin is now top earner of 2021 globally, https://www.straitstimes.com/life/entertainment/chinese-blockbuster-the-battle-at-lake-changjin-is-now-top-earner-of-2021.
The Guardian. (2010). China overtakes Japan as world's second-largest economy, https://www.theguardian.com/business/2010/aug/16/china-overtakes-japan-second-largest-economy.
Wang, Y.K. (2006). China’s Grand Strategy and U.S. Primacy: Is China Balancing American Power?, Washington: The Brookings Institution.
中国共产党历次全国代表大会数据库 Zhongguo gongchandang lici quanguo daibiaohui shujuku. (2012). http://cpc.people.com.cn/GB/64162/64168/351850/index.html.
伟Ding wei. (2013). 跨越太平洋的文化交流与合作, 《 光明日报 》（ 2013年11月18日   08 版, https://epaper.gmw.cn/gmrb/html/2013-11/18/nw.D110000gmrb_20131118_2-08.htm.
共产党员网 Gong chan dangyuanwang. (2002).中国共产党第十六次全国代表大会, https://fuwu.12371.cn/2012/06/05/ARTI1338865899115725.shtml.
刘素华 Liu suhua. (2021). 关于中美国家艺术基金的比较研究, 第十四届全国高校文化管理类学科建设联席会议.
吴德滨 Wu de bin. (2017). 共产主义是历史必然性理想崇高性与现实操作性的有机统一, 可用于:中国文化出版社.
姚洋 Yao yang. (2021). 北大教授发声：请祸国殃民者，不要再误判美国衰退, 未名读书, https://www.shangyexinzhi.com/article/4193031.html.
孙洪刚 Sun honggang. (2021). 埃德加斯诺视角下中国共产党的早期形象与启示, 学理论. 2021, (08).
宋才发 Song cai fa. (2021). 党的文化外交对完善全球治理的贡献,中央民族大学法学院.
张颖Zhang ying,潘敬国Fan jingguo. (2011). 新中国对西方政策探源——以对美英政策为例, 国际论坛, 2011,13(06).
朱秀玲 Zhu xiuling. (2011). 尼克松政府的越南战争政策和策略, 西北师范大学硕士论文.
李凯 Li kai. (2019). 改革开放以来中国文化外交研究, 中央民族大学.
栾建章 Luan jianzhang. 92018). 深入理解习近平外交思想的五个维度, http://theory.people.com.cn/n1/2018/0815/c40531-30230108.html.
王亚宁Wang Ya ning. (2015). 中国文化外交可持续发展的基础, 理论界11.
田润民 Tian runmin. (2021). 中国政府开展的一次“杂技外交, 党史博览. 2021, (11).
贾鹏敏 Jia peng ming. (2018). 新时期中国文化外交策略研究, 重庆理工大学.
陈宝森 Chen bao lin. (2011). 美国经济的走向及其对中国的影响, 世界经济与政治, 年第12期, (来源《求是》杂志).
韩梁 Han liang. (2021). 美国影响力衰落的病根在自身, https://world.gmw.cn/2021-08/20/content_35097428.htm.
马原 Ma yuan. (2021). 中国崛起不意味着美国必然衰落, 中国日报, https://www.chinadaily.com.cn/dfpd/jingji/2012-10/24/content_15842953.htm.
魏少璞Wei shaopu. (2018). 美国随“国退”加剧战略竞争，中国需再判断中美关系未雨绸缪, https://world.huanqiu.com/article/9CaKrnK6WHe
 
[1]. نویسنده مسئول: استادیار و رئیس مرکز پژوهشی آسیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
[2]. دانشیار گروه علوم سیاسی و روابط بین‌الملل، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران.
[3]. مدرس و پژوهشگر پسادکتری روابط بین‌الملل دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
 
 
 
 
 
 
 
[4]. Power shift from Atlantic to Pacific
[5]. 新型大国关系的倡议
[6]. 不冲突
[7]. 不对抗
[8]. 相互尊重
[9]. 合作共赢
[10]. Communist Party of China (CPC)
[11]. Thucydides Trap
[12]. 和平共处
[13]. DENG XIAOPING
[14]. 改革开放
[15]. China's Cultural Diplomacy
[16]. Becard and Menechelli  
[17]. Chinese Cultural Diplomacy: instruments in China’s strategy for international insertion in the 21st Century
[18]. Kong
[19]. Exploring China’s Soft Power: Manifestations of the Chinese Dream in Contemporary Practices of Cultural Diplomacy
[20]. Hartig
[21]. How China Understands Public Diplomacy: The Importance of National Image for National Interests
[22]. Stephen M. Walt
[23]. Josef Joffe
[24]. People's Republic of China (PRC)
[25]. 18th National Congress of the Chinese Communist Party
[26]. Mao Zedong
[27]. 另起炉灶
[28]. 打扫干净屋子再请客
[29]. 一边倒
[30]. Edgar Snow
[31]. Tiananmen Square
[32]. Vietnam War (1955-1975)
[33]. Richard Milhous Nixon
[34]. Ping-pong diplomacy
[35]. Panda diplomacy
[36]. 杂技外交
[37]. 文化先行，外交殿后
[38]. 1989 Tiananmen Square protests
[39]. The Rise of the Dragon
[40]. 16th National Congress of the Chinese Communist Party
[41]. China's rise and US hegemony
[42]. 新型关系
[43]. 大国
[44]. Chinaphobia
[45]. China's Responsibility
[46]. 习近平外交思想的五个维度
[47]. “扎实推进公共外交和人文交流,维护我国海外合法权益”
[48]. 中美文化论坛
[49]. 青年汉学家研修计划
[50]. 跨越太平洋——中美文化交流合作项目
[51]. Confucius Institute
[52]. The Battle at Lake Changjin
[53]. China's Soft Power
[54]. The Decline of the American World
[55]. Product lifecycle
[56]. Socialism with Chinese characteristics
[57]. The Metamorphosis
[58]. 未雨绸缪
[59]. Multipolar world
[60]. 习近平讲故事
مطالعات راهبردی آمریکا
دوره 3، شماره 2 - شماره پیاپی 10
شماره پیاپی 10 - تابستان 1402
اسفند 1402
صفحه 37-56

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 24 فروردین 1401
  • تاریخ بازنگری: 08 بهمن 1402
  • تاریخ پذیرش: 08 بهمن 1402
  • تاریخ انتشار: 01 اسفند 1402

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار