جنگ ترکیبی آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران به روایت دیپلماسی و مذاکره؛ از دیپلماسی اجبار تا بازدارندگی اطلاعاتی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشیار گروه روابط بین الملل، دانشگاه جامع امام حسین (ع)

چکیده

جمهوری اسلامی ایران به عنوان بازیگری که هژمونی امریکا و بلکه نظام سلطه حاکم بر روابط بین الملل را به چالش کشیده و منتقد جدی و فعال مناسبات ظالمانه و ناعادلانه حاکم بر جهان است، همواره یکی از اهداف استراتژیک و اصلی امریکا در جنگ ترکیبی و دیپلماسی اجبار در عرصه سیاست خارجی بوده است که با روش ها و ابزارهای متفاوت مثل تحریم تسلیحاتی، فشار سیاسی، تحریم اقتصادی و تلاش برای انزوا و تنگ تر کردن حلقه محاصره انقلاب اسلامی، خواستار تسلیم جمهوری اسلامی و دنباله روی از سیاست های منطقه ای و جهانی امریکایی ها بوده است. با توجه به اینکه در کنار ابزارهای متعارف و نامتعارف جنگ ترکیبی اعم از جنگ اقتصادی، جنگ اطلاعاتی، جنگ سیاسی، جنگ فرهنگی، عملیات روانی، حملات سایبری، ناامنی و بی ثبات سازی داخلی، «دیپلماسی» و «جنگ دیپلماتیک» نیز یکی از محورهای اصلی و مهم این نوع جنگ ترکیبی است، این مقاله به دنبال بررسی و تحلیل ماهیت و ابعاد جنگ ترکیبی امریکا علیه جمهوری اسلامی به روایت دیپلماسی و مذاکره است. ....

کلیدواژه‌ها


امام خامنه‌ای. (1401). بیانات در دیدار جمعی از فرماندهان نیروی هوایی و پدافند هوایی ارتش – 19 بهمن. ر. ک به:
امام خامنه ای. (1400). بیانات در آخرین دیدار رئیس‌جمهور و هیئت دولت دوازدهم مورخ 6 مرداد.ر.ک. به:
اسدی، ناصر. (1390). دیپلماسی اجبار: بررسی مقایسه ای سیاست ایالات متحده امریکا در قبال عراق، لیبی و ایران(2003-1990). تهران: دانشگه امام صادق (ع).
اسلامی، سعید. (1395). بحران تصمیم گیری در بحران اتمی کره شمالی (بحران اتمی کره شمالی به مثابه یک بازی). فصلنامه تحقیقات سیاسی و بین‌المللی، 8 (26)، 170-139.
امینیان، بهادر و حسام الدین زمانی.(1396)دیپلماسی اجبارآمیز. تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت خارجه.
پرتو، امین و سجاد حیدری فرد. (1400). مقدمه ای بر مطالعات راهبردی. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
جمشیدی، محمد. (1391). جایگاه بازدارندگی متعارف در استراتژی دفاعی دولت باراک اوباما در قبال جمهوری اسلامی ایران. پژوهشنامه علوم سیاسی، 8 (1)، 142-117.
ساسانیان، سعید. (1397). ارزیابی تغییرات الگوی بازدارندگی حزب‌الله لبنان در برابر رژیم صهیونیستی. مطالعات راهبردی، 21 (1)، 68-41.
عسگرخانی، ابومحمد. (1377). سیری در نظریه های بازدارندگی، خلع سلاح و کنترل تسلیحات هسته ای. مجله سیاست دفاعی، 7(45)، 48-19.
عسگرخانی، ابومحمد. (1388). بازدارندگی بحری؛ بازدارندگی در دنیای معاصر. 12 اسفند. ر. ک به:
عسگرخانی،ابومحمد..(1393)مصاحبه با خبر آنلاین. ر. ک به:
https://www.khabaronline.ir/news/399136/
فریدمن، لارنس. (1386). بازدارندگی. ترجمه عسگرقهرمانپور بناب و روح الله طالبی آرانی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
قاسمی، مصطفی. (1391). سیاست غرب در قبال لیبی در دوران قذافی. فصلنامه مطالعات راهبردی جهان اسلام، 8(51)، 182-157.
قزوینیان، جان. (1400). ایران و امریکا؛ تاریخ یک رابطه از 1720 تا 2020. تهران: نیماژ
کالینز، الن. (1400). مطالعات امنیتی معاصر. ترجمه علیرضا ثمودی. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
کگلی، چارلز دبلیو و اوجین آر. ویتکف. (1388). سیاست خارجی امریکا؛ الگو و روند. ترجمه اصغر دستمالچی. چاپ سوم. تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی.
لورت، فلینت و هیلاری مان لورت. (1393). عزیمت به تهران؛ چرا آمریکا باید واقعیت ایران را بپذیرد. تهران: نشر مهرگان خرد.
مالیچی، آکان و استفان جی.واکر. (1399). روانشناسی رابطه ایران و امریکا. تهران: دانشگاه جامع امام حسین(ع).
موسویان، سیدحسین. (1400). ایران و ایالات متحده؛ نگاهی از درون گذشته ای شکست خوردهو مسیری به سوی مصالحه. تهران: نشر کتاب پارسه.
نقیب‌زاده، احمد. (1384). تاریخ دیپلماسی و روابط بین الملل، از پیمان وستفالی تا امروز. چاپ سوم. تهران: نشر قومس.
Art,R.J.(2003). Introduction. In R.J.Art and P.M.Cornin(eds). The United States and Coercive Diplomacy. Washington: United States Institute for Peace.
Mohseni-Cheraghlou, Ebrahim. (2015). When Coercion Backfires:The Limits of Coercive Diplomacy in Iran. Disseration submitted to the Faculty oof the Graduate School of the University of Maryland. College Park.
Crinicione, Joseph. (2006). Fool me Twice. Foreign Policy.
Coleman, John. (1993). Diplomacy by Deception: An Account of the Treasonous Conduct by the Governments of Britain and the United States..Bridger House Publishers.
Freedman, Lawrence. (1989). In Praise of general deterrence”.International Studies.Spring.
George, A.L and Simons,W.E. (1994). eds. The Limits of Coercive Diplomacy.2nd rev.edn. Boulder,CO:West View.
George, Alexander and Richard Smoke. (1974). Deterrence in America Foreign Policy.: Theory and Practice. NewYork.
Hrknett, Richard,J. (1994). The Logic of Conventional Deterrence and the End of the Cold war. Security Studies.4:1. Autumn
Jakobsen,P.V. (1998). Western Use of Coercive Diplomacy after the Cold Wr: A Challenge for Theory and Practice.London: MacMillan, Press.
Jervis, R. (1976). Perception and Misperception in International Politics. Princeton: Princeton University Press.
Jordet, Nils. (2006). Explaining the Long-term Hostility between the United States and Iran. Available at: https://www.nato.int/acad/fellow/98-00/jordet.pdf.
Mallory, king. (2018). New Challenges in Cross-Domain Deterrence. at:
Mazarr, Michael. (2018). Understanding Deterrence At:
 https://www.rand.org/pubs/perspectives/PE295.html
Regan, Tom. (2007). Report: Cheney rejected Iran's offer of concessions in 2003. Available at: https://www.csmonitor.com/2007/0118/p99s01-duts.html
Scott , Len. (2004). Secret Intelligence, Covert Action and Clandestine Diplomacy.” Intelligence and National Security, Vol. 19, Issue 2. 
Schelling, Thomas. (1966). Arms and Influence. New Haven: Yale University Press.
Schelling, Thomas.(1960). The Strategy of Conflict. Harvard University Press.
Solmaz, Tarik. (2022). Hybrid Warfare’: One Term, Many Meanings. February 25. Available at:https://smallwarsjournal.com/jrnl/art/hybrid-warfare-one-term-many-meanings
Snyder, G. (1960). Deterrence and Power. The Journal of Conflict Resolution,Vol. 4, No. 2
https://www.wsj.com/articles/the-best-diplomacy-is-armed-diplomacy-1379542924
https://www.vaja.ir/news/314010/314106/426582/
https://education.nationalgeographic.org/resource/big-stick-diplomacy/