گذار از بلوغ تقابل به الگوی تعامل‌ نئولیبرال؛ تأملی مقایسه‌ای به سیاست خارجی ترامپ و بایدن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی ، دانشگاه بیرجند ، بیرجند، ایران

2 نویسنده مسئول: دانشیار، گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم انسانی و ادبیات، دانشگاه بیرجند ، بیرجند، ایران

3 مربی، گره علوم سیاسی، دانشگاه یرجند، بیرجند، ایران

چکیده

یکی از موضوعات اصلی در مورد رفتار سیاست خارجی کشور‌ها در عرصه نظام‌ بین‌الملل نوع جهت‌گیری سیاست خارجی آنان نسبت به موضوعات و تهدیدات بین‌المللی-منطقه‌ای می‌باشد. در سال ۲۰۱۶ با روی کار آمدن دونالد ترامپ به‌نوعی سیاست خارجی آمریکا دچار چرخش پارادایمی در جهت‌گیری سیاست خارجی شد. سیاست خارجی آمریکا در دوران دونالد ترامپ به‌نوعی بر مبنای ظهور نشانگان تقابل با ساختار نظام بین‌الملل و ساخت‌یابی روایت بازدارندگی شده بود، رهیافتی که اساساً به دنبال امتیازگیری از رقبا در حوزه‌های مختلف بود؛ اما با انتخابات سال ۲۰۲۰ و روی کار آمدن جو بایدن،‌ نشانگان تعامل و همکاری مشروط با ساختار جهانی در گفتمان سیاست خارجی آمریکا مفصل‌بندی شد. بر همین اساس، سؤال اصلی پژوهش حاضر آن است که سیاست خارجی آمریکا در فاصله سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۱ دارای چه نشانگانی با نظام بین‌الملل است؟ سیاست خارجی آمریکا در این سال‌ها دچار نوعی شیفت پارادایمی گشته و نوع تعامل و کنشگری در عرصه روابط بین‌الملل دارای نشانگان تقابلی و تعاملی با ساختار و سیستم جهانی است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که سیاست خارجی آمریکا از دوران ترامپ تا بایدن در الگو‌های رفتاری از بلوغ تقابل به مدل رفتاری تعاملی در محور رئالیسم مشروط به همکاری گذار پیدا کرده است. این نوشتار با روشی توصیفی–تحلیلی مطابق چارچوب نظری گام بر خواهد داشت

کلیدواژه‌ها


منابع فارسی:
آهویی، مهدی (۱۳۹۵). تحلیلی بر راهبرد اتحاد‌های آمریکا در خاورمیانه و گزینه‌های محتمل در قبال آمریکا. فصلنامه پژوهش‌های روابط بین‌الملل، 1(23)، 77-43.
اکرمی، طه (۱۴۰۰). تحول راهبرد پایگاهی آمریکا: مطالعه موردی منطقه غرب آسیا (۲۰۲۱-۲۰۱۵). فصلنامه روابط خارجی، 13(2)، ۳۳۶-۳۰۹.
دهشیری، محمد‌رضا و شاه‌مرادی، حسین (۱۳۹۹). عوامل تعیین‌کننده در نظم امنیتی غرب آسیا بر اساس نظریه موازنه ‌همه‌جانبه. فصلنامه مطالعات روابط بین‌الملل، 13(49)، ۱۰۸-۷۵.
دهقانی فیروزآبادی، سید جلال (۱۳۹۴). نظریه‌های همگرایی منطقه‌ای و رژیم‌های بین‌المللی. تهران: نشر مخاطب.
رادفر، فیروزه؛ دهقانی فیروزآبادی، سید جلال. (۱۳۹۹). سیاست خارجی بایدن در قبال جمهوری اسلامی ایران. فصلنامه مطالعات راهبردی، 23(4)، ۲۵۲-۲۲۶.
رسولی ثانی آبادی، الهام و نجمه دهقان (۱۴۰۰). مقایسه تحلیلی رویکرد باراک اوباما و دونالد ترامپ نسبت به رژیم‌های بین‌المللی محیط زیستی با تأکید بر سنت‌های سیاست خارجی آمریکا. فصلنامه روابط خارجی، 13(2)، ۳۹۴-۳۷۱.
سیمبر، رضا و مهدی هدایتی شهیدانی (۱۳۹۹). سیاست خارجی آمریکا در عصر گذار: سیاست‌گذاری خارجی و الگو‌های رفتاری. گیلان: انتشارات دانشگاه گیلان.
شاد، محمد و دیگران (۱۳۹۹).‌ تحول دیپلماسی عمومی آمریکا در قبال جهان اسلام؛ از پیام پایگی تا ارتباط محوری. فصلنامه مطالعات راهبردی، 23(3)، ۲۵۴-۲۰۵.
عالیشاهی، عبدالرضا و فروزان، یونس (۱۳۹۸). ماهیت راهبرد تهاجمی ترامپ در برابر جمهوری اسلامی ایران؛ ریشه‌ها و پیامد‌های امنیتی و نظامی. فصلنامه سیاست دفاعی، 27(26)، ۱۱۲-۸۵.
قاسمی، فرهاد (۱۳۹۹). قدرت، نوپدیدگی و بحران در سیستم‌های بین‌المللی پیچیده و آشوبی؛ گامی به‌سوی مدل نظری نوین. فصلنامه روابط خارجی، 12(3)، ۴۵۹-۴۲۳.
قاسمی، فرهاد (۱۳۹7). نظریه پیچیدگی–آشوب و جنگ در روابط بین‌الملل. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
کیوان‌حسینی، اصغر و فرهاد وکیلی (۱۴۰۰). رویکرد مقایسه‌ای به سیاست کنترل تسلیحات آمریکا (۲۰۰۱-۲۰۲۰). فصلنامه مطالعات راهبردی، 24(2)، ۱۸۱-۱۴۳.
گوهری مقدم، ابوذر (۱۳۹۹). سیاست خارجی آمریکا در عصر جدید (۲۰۲۰-۱۹۰۰). تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (علیه‌السلام).
متقی، ابراهیم و روح‌اللهملکی عزین آبادی (۱۳۹۹). بازاندیشی در راهبرد بازدارندگی با کاربست نظریه سازه‌انگاری. فصلنامه مطالعات بین‌رشته‌ای دانش راهبردی، 10(38)، ۲۸۴-۲۵۷.
مسعودی، حیدر‌علی (۱۳۹۹). جو بایدن و رمزگان عملیاتی در حوزه سیاست خارجی. فصلنامه رهیافت‌های سیاسی و بین‌المللی، شماره ۲، ۱۲۲-۹۵.
هدایتی شهیدانی، مهدی (۱۳۹۵). جایگاه فرسایش قدرت در راهبرد موازنه نرم ایالات ‌متحده آمریکا. فصلنامه پژوهش‌های روابط بین‌الملل، 1(20)، ۱۶۳-۱۲۳.
منابع انگلیسی:
 
AlAlkim, Hassan Hamdan. (2021). U.S. President Joe Biden’s Foreign Policy towards the Gulf. Journal of Political Science, Vol.11/ http://www.doi.org/10.4236/ojps.2021.113o260/
Baldaro, Edoardo, Dian, Matteo. (2018). Trump, Grand Strategy & the Post American World order. Interdisciplinary Political Studies, Vol. 4, No.1, 17-45.
Balzacq, Thierry, Dombrowski, Peter and Reichm Simon. (2020). Comparative Grand Strategy: a Framework and Cases. Oxford: Oxford University Press.
Borgwardt, Elizabeth; Nichols, Christopher McKnight & Preston, Andrew. (2021). Rethinking American Grand Strategy. Oxford University Press.
Burke-White, William. (2021). A Strategic Roadmap for Reentry 2021 and Beyond: U.S. Institutional Commitment in a New Geo-strategic Environment. University of Pennsylvania.
Charles L. Glaser. (1994-1995). Realists as Optimists: Cooperation as Self-Help. International Security, Published by: the MIT press, Vol. 19, No. 3, 50-90.
Chernoff, Fred. (2007). Theory and Meta-theory in International Relations: Concepts and Contending Accounts. Palgrave Macmillan.
Cox, Michael and Doug Stokes. (2018). US Foreign Policy. Oxford University Press.
Doyle, Timothy and Dennis Rumley. (2020). The Rise and Return of the Indo-Pacific. Oxford University Press.
Espinosa, A, et al. (2008). Complexity approach to Sustainability Stafford riveted. European Journal of Operational Research, Vol.187, ???, ???.
Gertz, Geoffrey & Kharas, Homi. (2019). beyond neoliberalism: Insights from emerging markets. http://www.brooking.edu.ir/beyond-neo-liberalism-Insights-from-emerging-markets.
Ikenberry, G.J. and Nexon, D. H. (2019). The Dynamic of Hegemonic orders. Security Studies, Vol. 28, No.3, ???.
Kadir, Ustun. (2022). ANALYSIS-American is back: Has Biden restored Us Foreign Policy after Year in Office. http://www.aa.com.tr/analysis-american-is-back-has-biden-restored-us-foreign-policy-after-year-in-office/
Keohane, Robert. (1986). Neorealism and Critics New York. Columbia Press.
Kimmage, Michael. (2021). Can Joe Biden Review the Trans-Atlantic Relationship.  http://www.nationalinterest.org/can-joe-biden-review-the-trans-atlantic-relationship/
Kohen, R. O. (2005). After Hegemony: Cooperation and Discord in the World Political Economy. Princeton: Princeton University Press.
Kupchan, Charles A. (2020). Isolationism: A History of American’s Efforts to Shield Itself from the World. New York: Oxford University Press.
Marie-Murphy, Ann & et al. (2021). Can American Come back Prospectors for U.S. Southeast Asian Relation under Biden Administration. Asia Policy, 16(4). 65–146.
Massie, Justin and Paquin, Jonathan. (2021). American’s Allies and Decline of US Hegemony. Routledge.
Mathews, Jessica T. (2021). Present at The Re-Creation?. Foreign Affairs, Vol. 100, No. 2, ???.
McManus, Doyle. (2021). Biden’s Foreign policy may not be Trump’s – but it’s not Obama’s, either. http://losangelestimes.com/biden-foreign-policy-may-not-be-trump’s-but-not-obama-either
National Security Strategy of the United States. (2017). White House, Washington, DC.
National Security Strategy of the United States. (2021). White House, Washington, DC.
National Defense Strategy of the United States of America. (2018). Washington, DC. URL: https://www.defense.gov/portals/1/Documents/pubs/2018-National-Defense-Strategy-Summary.pdf
Nuclear Posture Review, Department of Defense of the United States. (2018). January 2018, URL: https://assets.documentcloud.org/documents/434779/Npr-2018-A.pdf
Pand, Ankit. (2019). Trump’s Missile Defense Review Will Be Read Closely in China. The Diplomat, 26 January 2019, URL:http:www.thediplomat.com./2019/01/Trump’s-missile-defense-review-will-be-read-closely-in-china/
Parry, Matthew. (2021). the Emerging Contours of President Biden’s Foreign Policy, European Parliament Research Service. June 2021, ???.
Pifer, Steven. (2018). Questions about the Nuclear Posture Review. Brookings, 5 Feb 2018, URL: https://www.brookings.Edu/blog/order-from-chaos/2018/02/05/questions-about-the-nuclear-posture-review
Posen, B. R. (2014). Restraint, A new Foundation for US Grand Strategy. Ithaca. Cornell University Press.
Rozsa, E. N. (2018). The EU and the IRAN Nuclear deal: How to Proceed?. No.13, July 2018, ???.
Sparling, James & Webber, Mark. (2019). Trump’s Foreign Policy and NATO: Exit and Voice. Review of International Studies, Vol. 45, 511-526.
Tausig, Torrey. (2021). U.S. Foreign Policy in 2021: Five Priorities for a Progressive Transatlantic Agenda. Journal Domestic & International (Dis) Order, 2(1), 154-169.
Walt, Stephen M. (2018). The World Doesn’t Need Any More Nuclear Strategies. Foreign Policy, 6 Feb 2018, URL: https;//Foreignpolicy.com/2018/02/06/the-world-doesn’t-need-any-more-nuclear-strategies.
William Jr, Robert & Votti, Paul. (2012). Arms Control: history, theory and policy. California: Praeger: Security international.
William, Heather. (2018). Strategic Stability, Uncertainty, and the Future of Arms Control. Survival: Global Politics and Strategy, Vol. 6, No.2, ???.
Wirtz, James J. (2017). Understanding Intelligence Failure: Warning, Response and Deterrence. London: Routledge.
Zagare, Frank. (2004). Reconciling Rationality with Deterrence: A Re-examination of the Logical Foundations of Deterrence Theory. Journal of Theoretical Politics, 16(2): 107-141.
Zartman, W. (2008). Ripeness: the Importance of Timing in Negotiation and Conflict Resolution, E-International Relation, December 8, at: http://www.eir.info/2008/12/20/ripeness-the-importance-of-timing-in-nagotiation-and-conflict-resolution/
Zheng, Z. (2021). An Introduction to Emergence Dynamics in Complex System. Frontiers and Progress of Current Soft matter Research, Springer, 133-196.