ایالات متحده؛ جایگاه و قدرت هژمون

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار، گروه علوم سیاسی، دانشگاه یزد، یزد، ایران

2 کارشناسی ارشد علوم سیاسی، دانشگاه یزد، یزد، ایران

چکیده

بعد از جنگ سرد و فروپاشی شوروی، ایالات متحده به دلیل برتری در قدرت، به یک قدرت بلامنازع (هژمون) تبدیل شد. در قرن بیست و یکم، با توجه ‌به تحولات جهانی، نظم بین‌الملل و تغییر سیاست بین‌الملل جایگاه هژمونی ایالات متحده آمریکا را با چالش‌های جدیدی مواجه نمودند. در این راستا، سؤال اصلی پژوهش حاضر این است که آیا در دهه دوم قرن حاضر، ایالات متحده همچنان جایگاه و قدرت هژمون خود را حفظ نموده است؟ یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که ایالات متحده دیگر در جایگاه هژمون قرار ندارد. در ارتباط با قدرت این کشور در حوزه قدرت سخت، همچنان جایگاه برتر را در بخش قدرت نظامی حفظ نموده، اما در بخش قدرت اقتصادی و در مقایسه با رشد اقتصادی چین، مشخص می‌شود که جایگاه اقتصاد ایالات متحده نسبت به قبل متزلزل شده و دیگر به‌عنوان تنها قدرت برتر در این زمینه محسوب نمی‌گردد. در حوزه قدرت نرم و در بخش فرهنگ نیز، زوال نسبی در آموزش ‌دیده می‌شود و در بخش ارزش‌ها و مشروعیت، به دلیل سیاست خارجی ایالات متحده مبتنی بر «اول آمریکا» و اقدامات یک‌جانبه‌گرایی، زوال نسبی در نظم هژمونی لیبرال مبتنی بر دموکراسی و تضمین امنیتی ایالات متحده، حوزه قدرت نرم ایالات متحده با افول نسبی مواجه شده است. در نتیجه می‌توان اظهار داشت که ایالات متحده در توانمندی‌هایش دچار افول نسبی شده است. پژوهش حاضر پژوهشی توصیفی-تحلیلی بوده و روش گردآوری اطلاعات به‌صورت داده‌های مختلف، از طریق استفاده از منابع کتابخانه‌ای و مجازی است.

کلیدواژه‌ها


Smiley face

فارسی
آدمی، علی و قریشی، سیده مهدیه (1394)، «افول قدرت نرم آمریکا: شاخص‌ها و مؤلفه‌ها»، سیاست جهانی، 4 (4)، 220-187.
امینیان، بهادر (1381)، «پی افکندن نظام نوین جهان؛ تبیین رفتار آمریکا پس از 11 سپتامبر»، سیاست خارجی، 16 (3)، 862-845.
ایکنبری جان، (1382)، تنها ابرقدرت: هژمونی امریکا در قرن 21، ترجمه عظیم فضلی پور، تهران: ابرار معاصر.
برزگر، کیهان (1389) «جوزف نای و قدرت هوشمند آمریکا»، سیاست خارجی، 24 (10)، 92-83.
حسن‌خانی، محمد و مسرور، محمد (1396)، «ظهور چین: چالش‌های ایالات متحده آمریکا در مواجهه باقدرت روزافزون چین در روابط بین‌الملل»، پژوهش‌های روابط بین‌الملل، 1 (24)، 183-159.
ساروخانی، باقر (1381)، روش‌های تحقیق در علوم اجتماعی، تهران: پژوهشگاه علوم ‌انسانی و مطالعات فرهنگی.
شوری، محمود (1382)، «هژمونی و ضد هژمونی»، راهبرد، 12 (27)، 172-145.
صالح‌نژاد، حسن (1398)، مفهوم قدرت هوشمند و نقش آن در سیاست جدید، گروه مطالعات بنیادین ‌حکومتی، معاونت پژوهش‌های سیاسی حقوقی مجلس شورای اسلامی، تهران: مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی.
عابدی، احمد و شواخی، علیرضا (1388)، «مقایسه روش‌شناسی پژوهش کمی و کیفی در علوم رفتاری»، راهبرد، 19 (54)، 168-154.
فیوری، جوزپه (1360)، آنتونیو گرامشی؛ زندگی مردی انقلابی، ترجمه مهشید امیرشاهی، تهران: خوارزمی.
کرمی، جهانگیر (1385)، «هژمونی در سیاست بین‌الملل؛ چارچوب مفهومی، تجربه تاریخی و آینده آن»، پژوهش علوم سیاسی، 2 (3)، 27-1.
مشیرزاده، حمیرا (1385)، تحول در نظریه‌های روابط بین‌الملل، تهران: سمت.
نای، جوزف (1392)، آینده قدرت، ترجمه احمدی عزیزی، تهران: نی.
لاتین
Burt, R. (2017). Trump and Europe, The National Interest, (147), 45-48. Retrieved August 14, 2021, from https://www.jstor.org/stable/26557363.
Cooley, A., & Nexon, D. H. (2020). “How hegemony ends”, Foreign Affairs, 99(4), 143-157.
Dutkiewicz, P., Casier, T., & Scholte, J. A. (Eds.) (2020). Hegemony and world order: reimagining power in global politics, London: Routledge.
Fang, C. (2016). China’s economic growth prospects: From demographic dividend to reform dividend, Edward Elgar Publishing.
Fontana, B. (2006). State and Society: The Concept of Hegemony in Gramsci. Hegemony and power: Consensus and coercion in contemporary politics, 23.
Forgacs, D. (Ed.). (1988). An Antonio Gramsci reader: selected writings 1916-1935. Schocken Books.
Goh, E. (2019). “Contesting Hegemonic Order: China in East Asia”. Security Studies, 28(3), 614-644. DOI: 10.1080/09636412.2019.1604989
Griffiths, M., O'callaghan, T., & Roach, S. C. (2008). International relations: The key concepts. Taylor & Francis.
He, C., & Zhu, S. (2019). Evolutionary economic geography in China. Springer.
Huygens, A. D. (2017). American decline and changing global hegemony. (Doctoral dissertation, Iowa State University).
Ikenberry, G. J., & Nexon, D. H. (2019) “Hegemony Studies 3.0: The Dynamics of Hegemonic Orders”, Security Studies, 28:3, 395-421, DOI: 10.1080/09636412.2019.1604981
Ikenberry, G. J. (2011). “The future of the liberal world order: Internationalism after America” Foreign affairs, 56-68. Martin Smith, Power in the Changing Global Order: The U.S., Russia, and China (Cambridge: Polity Press, 2012).
Ikenberry, J. (2001). After Victory: Institutions, Strategic Restraint, and the Rebuilding of Order after Major War. Princeton, NJ: Princeton University Press.
Lamy, S., English, R., & Smith, S. (2005). “Hegemony and Its Discontents: A Symposium”. International Studies Review, 7(4), 525-529.
Lenski, G. (1976). “Immanuel Wallerstein": THE MODERN WORLD-SYSTEM (Book Review). Social Forces, 54(3), 701.
Mearsheimer, J. J. (2014). The tragedy of great power politics. WW Norton & Company.
Modelski, G. (1987). Long cycles in world politics. Springer. Gramsci, A. (1971). Selections from the Prison Notebook, edited and translated by Q. Hoare, & G. Nowell-Smith. London and New York.
Nye, J. S. (2011). The Future of Power. New York: Public Affairs.
Nye, J. S. (2004). Hard power, soft power, and The war on terrorism. American Power in the 21st century, 114-133.
Shattuck, J., Watson, A., & McDole, M. (2018). Trump’s First Year: How Resilient is Liberal Democracy in the US. Carr Center for Human Rights Policy, Harvard Kennedy School.
Shifrinson, J. R. I. (2016). “Deal or no deal? The end of the Cold War and the US offer to limit NATO expansion”. International Security, 40(4), 7-44.
Sucu, A. E., Safranchuk, I., Nesmashnyi, A., & Iskandarov, Q. (2021). “Transformation of Middle Powers with the Decline of World Hegemony: The Case of Turkey”, Strategic Analysis, DOI: 10.1080/09700161.2021.1950409
Wilson III, E. J. (2008). “Hard power, soft power, smart power”. The annals of the American academy of Political and Social Science, 616(1), 110-124.
وبگاه‌ها
www.ed.gov
www.globalfirepower.com
www.usgs.gov
www.oecd.org